"The average dog is a nicer person than the average person." - Andy Rooney

Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Vizsla Draadhaar... de jachthond met vele gezichten...

Glenda, Dylle, Gündi, Leentje, Maudszen, Soof, Tess, Unique en Ysa...

Menu

Wie is online

We hebben 118 gasten en geen leden online

Pups van Ziyze en Ludas uitgevlogen...

Overmorgen zijn de pups van Ziyze alweer 12 weken oud. Het is alweer 4,5 week geleden dat ze één voor één de roedel hier verlieten. Vreemd om dit keer geen pup zelf te houden, maar alle positieve verhalen, de foto's en natuurlijk de overgebleven 5 fantastische honden hier, maken alles goed.
Op de pagina's van dit C-nestje zijn de laatste updates toegevoegd. De 'Pups en baasjes' pagina is gepubliceerd en al wat langer zijn alle individuele pagina's van de pups aangemaakt.

Als afsluiting van het grootbrengen van dit nestje, zijn hieronder de leukste 52 plaatjes van het 7-tal te vinden. Nog even nagenieten van Ziyze's eerste nestje:  

Aanstormend talent...

Het was me het weekje wel. Gisteren zijn de laatste pasfoto's gemaakt en heb ik - met veel moeite - weer wat leuke plaatjes kunnen maken van het stel in de tuin. Valt niet mee, omdat ze het zóó leuk vinden als er mensen in de buurt zijn, dat je steeds een neus tegen je lens hebt:) Ook was er nog een boel administratie te verwerken. Er komt heel wat papierwerk bij kijken. Vandaag is ook nog 'even' een groepsfoto gemaakt. Dat het niet gelijk lukt ze allemaal op één foto te krijgen, kan je zien als je één van de foto's aanklikt. Dan is een heel serie te zien met missers, die te leuk zijn om niet te delen.... 


het hele clubje
Afgelopen zondag is de puptest afgenomen door twee ervaren heren, die ook training geven op JHS Hubertus. De test werd afgenomen in een achtertuin in Voorburg. Voor de pups gelijk een tweede ervaring met autorijden. Ik kon alles volgen achter de tuindeur, die op een kier stond, zodat ik ook alles kon horen wa er gezegd werd. Eenmaal met de test begonnen was het zo leuk om te zien dat wat ik zelf had ingeschat over de karakters van de pups, meestal overeen kwam met hoe er tijdens de test gereageerd werd. Er blijven altijd wel wat kleine verrassingen, zoals pup Paars. Zij had er geen zin in. Had haar dag niet of voelde zich niet helemaal lekker, maar er was geen beweging in te krijgen. Een heel contrast met hoe ik haar hier thuis meemaak. Er werd in eerste instantie niet geloofd dat ik het apporteren met de pups niet (stiekem) geoefend had. Dit doe ik nooit, omdat het juist zo leuk is om een objectief beeld te hebben van de pups. Maar duidelijk was dat er een paar natuurtalentjes bij zitten. Pup Rood mocht ik gerust bij de tester achterlaten. Sommige momenten maken je zo trots op de pups en ook wel emotioneel, want het zo mooi om de aanleg te zien in het jonge spul. En ook hoe enthousiast de testers waren. Grappig was wel dat alle pups op dezelfde wijze van start gingen. Eerst met een hangend, wat gedrukt staartje, maar gedurende de test werden ze steeds vrolijker en vrijer.
De echtgenote van de tester, die het schrijfwerk verzorgde is exterieurkeumeester van een aantal honden uit rasgroep 7 & 8. Zij heeft ook het hele stel bekeken. Ze noemde het een mooi homogeen nest, zonder grote, maar met slechts kleine verschillen. Het was een fantastische dag en ook weer zo leerzaam. Ik ben Mick, Joyce en Ruud heel dankbaar dat ze dit voor ons hebben willen doen!

Afgelopen dinsdag moest de verdeling van de pups bekend zijn. De chipper van de Raad van Beheer zou dan de pups komen identificeren. Na afloop van de puptest heb ik de knoop kunnen doorhakken en maandag wist iedereen welke pup zij de komende dagen mee naar huis kunnen nemen. Iedereen is weer heel tevreden met de verdeling en kan zich ook hierin helemaal vinden. De puzzel is weer met succes gelegd. Daarom kan ik hieronder de laatst gemaakte pasfoto's laten zien mèt de namen van de pups. Mag ik even opnieuw aan u voorstellen (klik op de foto voor een vergroting):
Eerst de meisjes; roze, geel, rood, wit en paars, oftewel:
Zuuske (Csinos), Csilla, Coco Csele, Cato Neci en Csak Úgy
 
en natuurlijk de twee jongens; blauw en groen, oftewel:
Csodásan Zazou en Cesar Beuk
jongens; blauw en groen

Vanaf morgen gaan de eerste pups de roedel hier verlaten. Zoals altijd weer een dubbel gevoel. Jammer om het clubje niet meer compleet te hebben, maar ze zijn er echt aan toe om de wereld te gaan verkennen. Ook voor het behoud van het huis en tuin hier, is het komende afscheid een noodzaak. Tijdens hun dolle uurtjes breken ze de tent af en verzinnen ze steeds iets nieuws om zich te vermaken. Meestal dingen waar ik minder blij mee ben:) Het zal weer heel stil worden. Relatief gezien dan, want met het 'roedeltje' dat overblijft is altijd wat te beleven.

Futaki of Szarvas.... !?

Het is een bijzonder nestje van Ziyze en Ludas… Bij één reutje ontdekte ik een ruime week geleden een kleine uitstulping aan de binnenkant van zijn oor. Ik wist wel dat dit vaker gezien werd, maar wat het precies inhield en welke naam het had, was mij onbekend. Pas een paar dagen geleden – en het is raar dat het me niet eerder was opgevallen, want nu je het eenmaal weet, zie je het duidelijk – bleek dat nog een pup dit had. En wel in tweevoud in beide oren. Mooi symmetrisch. Na te hebben geïnformeerd bij Lies (kennel Quodian’s) wees zij me op een website waar het onderstaande artikel is te vinden. Het beschrijft een mooi stukje historie over de opbouw van de Vizsla.
Het artikel is afkomstig uit Amerika. Daar is de Vizsla Draadhaar (nog) geen erkend ras (onbegrijpelijk, maar waar). Wellicht is dat de reden dat de Draadhaar niet wordt aangehaald in het artikel. Evengoed zijn er een paar gevallen bekend van Futaki hoorns bij de Vizsla Draadhaar. Na nog meer zoekwerk via google wordt duidelijk dat (in tegenstelling tot wat het artikel beschrijft) de Vizsla niet het enige ras zou zijn met deze bijzondere hoorntjes. Op een Weimaranerforum wordt een oproep gedaan – met veel respons – over de hoorns.

Op de foto's is puppy Wit te zien. Ik heb geprobeerd de Szarvas zo duidelijk mogelijk in beel dte brengen.

Oor-hoorns/ Futaki Hoorns

Kortharige Vizsla's honden zijn misschien wel uniek onder de voorstaande rassen in het hebben van kleine aanhangsels, tags of 'hoorns' bovenlangs aan de voorkant van hun oorkleppen. In het Hongaars deze horens worden 'szarv' (meervoud 'Szarvas') genoemd. In hun vroege bestaansjaren in Noord-Amerika werd gedacht dat de Vizsla's uit de Futaki lijn, gefokt door graaf en gravin Bela Hadik, deze oorversieringen vaker vertoonden en in een meer opvallende grootte dan Vizsla's van andere lijnen (dit kan wel of niet waar zijn) - en dus in kregen ze in Noord-Amerika de naam 'Futaki horens', om deze reden.

Hoorns kunnen voorkomen op één oor of beide; enkelvoudig of een veelvoud (Ik zag eens een Vizsla met vier horens op een oor), en in wisselende grootte van een bijna on-merkbare hobbel naar een huidplooi van een centimeter in lengte. Hoorns zijn over het algemeen bedekt met haar net als de rest van het oor. Ze hebben geen nadelige gevolgen voor een hond, hoewel op een bepaald moment was het gerucht dat honden met hoorns superieure jachteigenschappen hadden in vergelijking met honden zonder de hoorns, een overtuiging die is tegenwoordig niet meer wordt aangenomen.

De oorsprong van oor 'hoorns' is onderdeel van de oorsprong van de Vizsla zelf. In tegenstelling tot andere voorstaande rassen, werd de Vizsla beïnvloed door een van de vroege Greyhound rassen - de Hongaarse windhond of Agár. In de negentiende eeuw gebruikten fokkers de Agár om zowel de snelheid en de drive van de Vizsla en zijn vermogen om op zowel 'haarwild' als 'veerwild' te jagen te verhogen. Er waren drie grote onbedoelde effecten van de inmenging van Agár bloed in de ontwikkeling van de Vizsla. Allereerst versterkt de gele-tarwekleur of roestig tarwekleur van de Agár versterkt de 'sarga' of massief gouden roest kleur van de Vizsla. In de tweede plaats, de Agár gaf de Vizsla tot de toplijn en hoeking/vering in achterhand, die uniek is onder de Europese voorstaande rassen. De 'verende' topline en minder gehoekte achterhand van de Vizsla was het resultaat van deze inmenging van Hongaars windhond bloed - de Vizsla gebruikt haar rug en achterpoten voor de voortstuwing op een soortgelijke wijze als de windhond dankzij de Agár. Op de derde en laatste plaats heeft de Agár zijn de onderscheidende 'Szarvas' of horens doorgegeven, die gebruikelijk waren in dat ras.

Nu lijken Futaki hoorns bijna willekeurig voor te komen - de bloedlijnen van die honden die dragers zijn van de eigenschap zijn zo algemeen verspreid in het ras, dat het onmogelijk is te zeggen dat in een bepaalde lijn het kenmerk waarschijnlijk zal produceren. Toch is het onmogelijk te zeggen wanneer deze weinig bekende eigenschap zich openbaart. Recentelijk bezocht ik de stand van een handelaar in hondensnuisterijen, op één van de grotere shows, die ervan overtuigd was dat een zeer 'Greyhoundachtige' porseleinen figuur een Vizsla was. Toen ik het beeld onderzocht (welke gemaakt was in Hongarije) was het duidelijk dat het een zand-tarwekleurige Agár was - en daar, vereeuwigd in porselein, waren kleine Szarvas op elk oor!

Door Susan J. Mulley
(vertaling Yvette Hoorman)

bron: www.vizsladogs.com

5 weken oud alweer...

De tijd vliegt voorbij. De dagen zijn al snel gevuld met 7 pups in huis. Visite, wasjes doen, poepjes ruimen, poepjes ruimen en nog meer poepjes ruimen, voerbakken vullen, brokken weken, tuin aanspuiten... en alles wat er nog meer bij komt kijken. Genieten doen we ook. Wat een heerlijk stel en wat zijn ze nu leuk. De karaktertjes laten zich steeds meer zien. Het observeren is heel leuk en ook zo belangrijk. Over (krap) twee weken zal de puppytest plaastvinden. Een week later dan gepland, omdat degene die de puptest zal afnemen dit zo wilde. Twee dagen daarna zal de chipper komen om het nest te identificeren. Pas dan zijn de pups definitief aan de nieuwe baasjes gelinkt.

Ruim een week geleden kregen de pups nog hun tweede wormkuur en de nageltjes zijn ook nog twee keer gekortwiekt. Ziyze is nog altijd een fantastische moeder. Afsnauwen doet ze niet en nog steeds kiest ze er zelf voor om ze te gaan voeden. Het afsnauwen neemt dit keer oma Catou voor haar rekening. Er wordt wat afgecommuniceerd ! Büszke is nog altijd zo lief met de pups. Wel kiest ze er vaak voor om met een plank ertussen te spelen, want het is nogal een overmacht; 7 neefjes en nichtjes die met je willen spelen. Tess heeft maar weining zin om te spelen. Dat is best jammer, want dat deed ze vorig jaar zo graag.

De pups weten feilloos de weg naar de tuin te vinden. Dat doen ze gelijk als ze wakker worden. Het maakt niet uit of het regent. En man, man wat een slecht weer hebben we steeds. De pups zijn echt al wel heel stoer. Ondanks de regen, komen ze niet gelijk terug naar binnen. Er wordt toch nog even een rondje op het gras gerent, gespeelt in de (natte !) tunnel en nog maar eens een verkenningsrondje. Het duurt welliswaar niet zo lang dat ze nu buiten spelen, maar regen kennen ze in ieder geval al. Veel van de grote en kleine boodschappen worden dus al buiten neergelegd. Een aantal hebben ook al in de gaten dat het op het gras het prettigste is. Minder makkelijk voor mij om op te ruimen, maar wel zo goed voor de zindelijkheid. Op het kleed in de werpkist worden de plasjes al een stuk minder. Ik denk dat er op het moment nog maar per dag een 'foutje' of twee gemaakt wordt. Toch wordt natuurlijk het kleed elke dag vervangen. Ook dat helpt ze een stapje richting het zindelijk worden.

Er gaan heel wat bakken geweekte brokken op een dag doorheen. Zoals jullie vast gemerkt hebben, ben ik - net als de vorige keren - nèt voor de vijfde week gestopt met dagelijks te wegen. Het wordt steeds lastiger de weegschaal af te lezen en het is ook eigenlijk niet meer zo nodig. Ze groeien allemaal heel goed en de kleinste (Geel) valt al niet meer op in het geheel.

Zo snel mogelijk zal er weer een nieuw album worden aangemaakt. Veel foto's van het stel heb ik de laatste dagen niet kunnen maken. Het leukste is altijd de foto's buiten. Hopelijk komt de zon morgen weer tevoorschijn en kunnen we weer wat mooie plaatjes maken. Maar natuurlijk  zijn de portretfoto's een vast onderdeel. Die zijn vandaag weer gemaakt. Kijk maar eens wat een prachtige meisjes en jongens. Stuk voor stuk plaatjes en toch veelal zo verschillend van elkaar.

Hier komen ze dan op een rijtje (klik op de foto voor een vergroting). Eerst de meisjes; roze, geel, rood, wit en paars: meisjes; roze, geel, rood, wit en paars
en natuurlijk de twee jongens; blauw en groen:
jongens; blauw en groen

Zoveel te vertellen...

Eigenlijk had ik alweer een heel verhaal hier willen schrijven, maar het is er nog niet van gekomen. Heel kort alvast een aantal feitjes. De pups zijn sinds zaterdag al een paar keer in de tuin geweest en dat went snel. Natuurlijk heb je ze hiermee al snel verwend en dus hebben de eerste pups al ongeduldig - bij de uitgang - laten weten dat ze alweer naar buiten wilden. Maar helaas is dat nou niet de bedoeling als het al donker is. Morgen weer een dag...

De verschillende karaktertjes laten zich soms zien. Heel veel valt hier nog niet over te vertellen, want het ene of het andere moment kan hetzelfde pupje heel voorzichtig reageren en even later juist weer heel "stoer". Daar komt de komende weken vast verandering in. Het was in ieder geval opvallend dat geen van de pups het eng vond in de tuin. Natuurlijk werd er wel wat gepiept op het moment dat ze moe werden en ze dan niet weten hoe ze weer terug moeten. Natuurlijk worden ze dan even geholpen om de weg naar de vertrouwde ren weer te vinden.

Om het achterwege blijven van een nieuwe update - hier in het dagboek - wat te compenseren heb ik gisteren en vandaag respectievelijk 40 en 45 foto's in het album "4 weken oud" (Klik hier voor de link). Dit moet toch wel wat goedmaken, hoop ik. Er zitten weer wat geslaagde plaatjes bij... Kijk zelf maar !

Zoete smoeltjes...

De pups zijn inmiddels 2 dagen in de woonkamer. Het bevalt hen prima. Alhoewel de eerste stapjes buiten de (nu lagere) werpkist door een aantal als erg spannend ervaren werden. De rare gladde ondergrond is ook wat, als je alleen kleden gewend bent. Er wordt al af en toe een paar stapjes buiten de kist gezet, maar echt veel wordt er nog niet ontdekt. Het voelt een beetje als stilte voor de storm. De komende dagen zal het vast heel anders worden. Hopelijk blijft het weer nu eindelijk mooi en kunnen ze ook snel voor het eerst de tuin gaan verkennen.

Zo snel mogelijk zal er weer een nieuw album worden aangemaakt en zal ik ook proberen nog wat meer over de avonturen van het 7-tal te vertellen. Op het moment is het ook wat druk met de laatste voorbereidingen voor de KCM van de Vizsla Vereniging van a.s. 12 september. Dit moet heel snel af, zodat ik straks des te meer van de miniviervoetertjes kan genieten.

Hier komen ze dan op een rijtje (klik op de foto voor een vergroting). Eerst de meisjes; roze, geel, rood, wit en paars: meisjes; roze, geel, rood, wit en paars
en natuurlijk de twee jongens; blauw en groen:
jongens; blauw en groen

Zien en gezien worden...

2 weken oud 10, puppy RoodVanaf de 11e dag kwam er langzaam licht in de duisternis voor een aantal pups. Groen en Geel voorop. Kleine kiertjes eerst en nu kunnen ze allemaal wat zien op één na. Pup Blauw is de laatste in rij. Zijn oogjes zijn bijna, maar nog niet helemaal open. Je ziet ze nu de omgeving in zich opnemen. Veel zal het nog niet zijn wat ze kunnen zien, maar het is duidelijk al wel spannend. Het zien gaat samen met het eerste spel van de pups. Geweldig.

2 weken oud 10, de broertjesLopen lukt de meeste ook al op vier pootjes. Vraag niet hoe, maar een eerste begin is er. Ze gaan ook al vaak even zitten als ze net wakker worden. Grappig gezicht, alsof ze eerst even moeten bijkomen. Komt me wel bekend voor:)

De nageltjes zijn maandag ook alweer geknipt. Alles om het voor Ziyze wat aangenamer te maken. Ze is nog altijd een fantastisch moedertje. Ik hoef me nergens mee te bemoeien. Ze regelt het allemaal prima. Op de webcam is het de vaste bezoeker vast opgevallen dat ze niet meer zo vaak in de werpkist ligt. Ze komt wat vaker in de woonkamer liggen en 's avonds ligt ze veelal naast de kist op het kleed. Zo heeft ze lekker de ruimte en kan ze alles goed overzien.

2 weken oud 10, neuzen met tante BüszkeDe bandjes zijn ook alweer vervangen. Het gaat toch zo hard. De eerste wormkuur is ook een feit. Met hele kleine tabletjes is dit een peuleschil, al voel je je wel wat schuldig om ze ermee te plagen. Aangenaam is het nou eenmaal niet om een pilletje achterin je keel geduwd te krijgen.

Ziyze is wat relaxter tegenover visite en tegenover de andere roedelleden. Tess en Büszke mogen al helemaal over de rand meekijken naar het stel. Büszke poetst zich nog steeds een ongeluk als ze de de kans krijgt. Ze neemt haar rol als tante kennelijk erg serieus. Ze is zo lief voor de kleintjes. Ik ben erg benieuwd hoe ze elkaar straks ervaren als er gespeeld kan worden in de tuin. Waarschijnlijk heb ik er - naast Tessy - een tweede puppy-entertainer bij. Ik zie de teleurgestelde blikken al voor me, als ze erachter komt dat pups toch wel heel snel moe worden en het nog niet zo lang kunnen volhouden. 2 weken oud 10, tè leuk!

Een nieuw album was al aangemaakt en daar hadden al meer foto's in moeten staan, ware het niet dat de beweeglijkheid van de pups en het licht in de zijkamer, voor ruzie zorgd met de eigen camera. Nu er weer de leencamera van "opa" (mijn vader) in huis is, kan het fotograferen weer beginnen. En zo is er al weer heel wat toegevoegd aan het album "2 weken oud".
Klik hier om direct naar het album te gaan.

Even voorstellen...

Alweer 10 dagen oud zijn de pups nu. Ze groeien allemaal goed, alhoewel kruimeltje nog steeds een klein ding is. De nageltjes zijn al een keer gekortwiekt, omdat Ziyze's buik al hier en daar wat geïrriteerd raakte van het melken van de pups. Ziyze is een erg beschermende moeder. De visite moet eerst even wachten, totdat ik in de werpkist bij haar zit. Dan heeft ze pas het vertrouwen dat ze gerust aan haar kinders mogen komen.
De rest van de roedel wordt nog steeds streng weggekeken. Maar zodra er bezoek is, nemen Catou en Büszke het ervan. Zij komen dan gezellig in de kamer erbij om de pups ook te besnuffelen en te wassen. Zo spannend en een beetje eng als Büszke het in het begin vond, zo mooi vindt ze haar neefjes en nichtjes nu.
Er is weer een nieuw album aangemaakt met de nieuwste serie foto's. Klik hier om die te bekijken.

Vandaag zijn de eerste pasfoto's gemaakt. Hier komen ze dan op een rijtje (klik op de foto voor een vergroting).
Eerst de meisjes; roze, geel, rood, wit en paars:
meisjes; roze, geel, rood, wit en paars
en natuurlijk de twee jongens; blauw en groen:
jongens; blauw en groen

Een paar dagen na de geboorte...

De eerste dagen van Ziyze's pupsZaterdagavond - heel laat - was het ineens zover. Terwijl ik het laatste bericht schreef, kwam ze ineens bij me zitten in de woonkamer. Ging ook tegen me aan zitten en op de vraag of ze een plas moest doen, reageerde ze enthousiast. Dus even snel naar buiten en weer gauw terug. Terwijl ik in de stoel naast werpkist ging zitten, klauterde ze op schoot. Niets voor Ziyze om dat ongevraagd te doen. Goed, dat was wel erg onrustig. En daarom ging ik bij haar in de kist zitten. Ze ging tegen me aan liggen voor nog geen minuut. Stond op, liep een rondje en vervolgens kwam er staand een goede wee. Bij de volgende, was de pup al bijna geboren. Ziyze gilde. "Wat overkomt me nu?" Even zielig zo'n moment, waarop het instinct nog niet geheel in werking is, en ze geen idee heeft wat er gebeurt. Ze deed niets met de pup en wilde er evenmin iets van weten. Dat was even een rare gewaarwoording, want bij Catou ging het geheel anders. Er gaat even van alles door je heen. Wat moet dat worden? Maar bij de De eerste dagen van Ziyze's pupstweede pup werd ze al heel wat rustiger begon de pups wat te wassen. De derde deed ze bijna alleen. Een paar pups werden bijna geruisloos geboren. Zo ook de derde - pupje geel - en dat was ook niet zo raar. Bij het oppakken voelde ik direct hoe klein ze was. De weegschaal gaf maar 230 gram aan. Ondertussen gaat het met kleine kruimeltje goed. Ze blijft welliswaar wat achter bij de rest, maar komt elke dag voldoende aan. Over het geheel gezien was het een normale bevalling, zonder complicaties. Alle pups kwamen gelukkig direct en goed op gang.

Ziyze vond in eerste instantie alle toeschouwers prima bij de werpkist. Typisch... Catou dulde alleen Kyra maar in de buurt en Tess pas na een paar dagen onder strikt toezicht. Na 1,5 dag werd dat helemaal anders. Nu wordt een ieder van de roedel met een flinke grauw weggejaagd. De blik in haar ogen is dan alleszeggend "Mijn, wegwezen!". Omdat ze mij en de pups daar nogal mee kon laten schrikken, heb ik dit iets ingedimd. Hierdoor is ze wat minder streng en gedoogd ze ze anderen iets meer. Mensen accepteert ze natuurlijk wel in de buurt, alhoewel ze het met enige argwaan gadeslaat als je er één oppakt.

De eerste dagen van Ziyze's pups

Ondertussen moedert Ziyze geweldig. Prachtig om te zien. De onrust van de eerste dagen heeft plaats gemaakt voor rust en tevredenheid. Ze eet goed en is niet meer in paniek bij een piepje van een pup. Ook zij weet nu dat ze zich een beetje kunnen aanstellen. Gisteren  liet ik haar even apart uit, voordat ik met de rest wilde gaan wandelen. Ze ging even terug naar haar pups, maar stond vervolgens klaar om mee te gaan met de rest. Echt, nu al? Nou goed, dan doen we dat. Een kort rondje welliswaar, want het is nogal wat na 4 dagen. Ook moest het een kort wandelrondje zijn, omdat Kyra op het moment een beetje in de lappenmand zit vanwege twee talgklieren, die zijn verwijderd. Ziyze had het enorm naar haar zin tijdens het rondje. Staart fier in de lucht en wat rivieren op de velden waar we langskomen, op zoek naar fazanten. Heerlijk, even jachthond zijn. Maar daarna - eenmaal thuis - ook weer als de bliksem terug naar haar kinders.

Gisteren zijn de bandjes verwisseld. Ik denk niet dat ze nog te herkennen waren op de webcam. Bovendien groeien ze zo snel dat ze al bijna te strak zaten bij een aantal.

In het fotoalbum zijn ook vandaag weer nieuwe foto's toegevoegd.De eerste dagen van Ziyze's pupsDe eerste dagen van Ziyze's pups

De pups van Ziyze en Ludas zijn geboren...!

Een half uur na het schrijven van het laatste bericht was het ineens zover. Om 10:53 werd de eerste pup geboren. Bijna 5,5 uur later, om 4:13 werd uiteindelijk de laatste pup geboren. Ziyze heeft 7 prachtige pups op de wereld gezet. Het zijn 5 meisjes en 2 reutjes.

Ziyze moest in eerste instantie nog erg wennen aan het moederschap, maar ondertussen doet ze het meer dan goed. Ze zorgt vol overgave voor haar kinders en is met moeite uit de werpkist te krijgen. Mamma en pups maken het goed. Er is een heel klein meisje bij, die we extra in de gaten moeten houden en regelmatig aanleggen.

Nog steeds zijn we aan het bijkomen van een lange nacht en ochtend. De eerste dagen en nachten zijn nog wat onwennig en onrustig. In eerste instantie was het de bedoeling de mensen op de wachtlijst direct te laten weten of er een pupje voor hen bijzit. Maar ik heb besloten dat we nog een paar dagen langer nodig hebben om ook even te zien of alles goed blijft gaan.

De webcam kan al gevolgd worden en de groeitabel is gepubliceerd en wordt dagelijks bijgehouden.

Nog heel even...

62 dagen drachtig
Vandaag zou het toch echt gaan gebeuren, had ik gedacht. Gisteren heeft Ziyze niet meer gegeten. Ja, wel wat héle lekkere kleine hapjes, maar veel is het niet. Vandaag haalde ze ook haar neus op voor een stukje kipfilet. Vanavond nam ze tot mijn verbazing wel weer een paar stukjes vlees uit een blikje aan. Verder graaft ze regelmatig en gaat ook vaak op haar gemak in de werpkist liggen. Daar kiest ze nu zelf voor. Het is ineens haar domein.

Eergisteren is Ziyze nog gewogen. De weegschaal gaf 29,3kg aan. Ze was nu in totaal al 5,8kg aangekomen.

Misschien is het morgenochtend pas zover. Maar misschien doet ze het net als haar moeder en wordt het weer nachtwerk. We wachten het rustig af... en laten het snel weten als er nieuws is. 

De laatste loodjes...

Ziyze 59 dagen drachtigZiyze 57 dagen drachtigNog maar een dag of 4 te gaan. Alles is in gereedheid gebracht. De kraamkamer is weer helemaal ingericht. Het wachten is nu tot de weeen beginnen. Ziyze heeft het nog steeds erg naar haar zin tijdens de wandelingen. Wel eist ze soms extra streng dat andere honden voorzichtig in haar buurt zijn. Ze kunnen een flinke snauw verwachten, als men te baldadig bij haar is. We gingen vandaag met 4 andere Vizsla's aan de wandel en vooral de nieuwsgierige reuen moesten het ontgelden.

Normaal gesproken komt Ziyze al vaak een knuffel halen, maar nu grijpt ze elke kans aan om een aai te ontvangen of even flink te kroelen. Tegen je opstaan is dan voor haar geen probleem. Voor mij wel, want je voelt de extra kilo's duidelijk:) Verder maakt ze bij vrijwel alles geluid. Het klinkt als het Vizsla-typische geeuwen, maar dan heel uitgebreidt. Alsof ze steeds wil laten weten dat ze in de buurt is. Liefst wijkt ze niet van mijn zijde.

Ziyze is gisteren gewogen en de weegschaal gaf 28,8 kg aan. Ze is nu dus 5,3 kg aangekomen. Er zal niet al te veel meer bijkomen, omdat het eten soms ook al niet past. Haar buik is flink bol, maar lijkt niet zo groot als die van haar moeder was. Het is fijn om te voelen dat de pups heel levendig in haar buikje zijn. Daar zal Ziyze vast anders over denken. Het is niet voor te stellen wat een drukte dat moet zijn. Ziyze 59 dagen drachtig Ziyze 59 dagen drachtig

Nog 12 dagen te gaan....!

Schiet nou eens op met die foto'sHoezo is door riet rennen niet handig...
Afgelopen woensdag is Ziyze gewogen. Op dat moment was haar gewicht 27,4kg. Haar normale gewicht is 23,5kg. Ze was op dat moment dus al bijna 4kg gegroeid!
Met nog ongeveer 12 dagen te gaan op dit moment, wordt haar tempo rustiger en rustiger. Ze lijkt de dracht was zwaarder te ervaren als haar moeder. Catou bleef - zo hard als ze kon - rennen tot de laatste dag. Ziyze daarentegen hobbelt de wandelingen rustig mee en trekt slechts een enkel sprintje.... nouja, sprintje. Samen televisie kijken...
Ziyze heeft levenechte dromen. Grappig hoe het doen en laten anders is tijdens de dracht. Ze kan blaffen en piepen tijdens het slapen. Iets wat anders maar heel zelden voorkomt. Je vraagt je wat ze allemaal wel niet moet beleven in haar dromen.
Omdat er zoveel eten doorheen gaat en haar lijf heel wat te verwerken heeft, gaat dit gepaard met wat onaangename gassen. Vooral tijdens autoritten kan het zijn dat de raampjes  echt even geheel open moeten... Met regelmaat is ook de woonkamer vergeven. Gelukkig staat de tuindeur bijna de gehele dag open:)
Woensdag zijn we naar het strand geweest en ik had niet goed ingeschat dat het riet wat daar staat veel harder en  scherper is, dan we hier in de buurt gewend zijn. Gevolg is drie honden met kale plekken onder de ogen en vooral Ziyze heeft flinke schaafplekken. Maar hopen dat er weer wat haar op zit als de kraamtijd aanbreekt, zodat moeders mooi op de foto's kan samen met haar kroost. Ach, het was natuurlijk superleuk om door het riet te struinen en het staat ook wel weer stoer; twee donkere plekken onder je ogen. Samen met je neus tegen een voliere geplaktUuuuren kwartel kijken...

Nog 24 dagen te gaan....

Ziyze 39 dagen drachtigZiyze 39 dagen drachtigEr zitten nu 39 dagen dracht op en het buikje van Ziyze groeit hard. Steeds heb je de neiging te vergelijken met de nestjes van Catou. Ook kijk ik dan naar de foto's van toen en lijkt het alsof Ziyze al een boller buikje heeft dan haar moeder toen had (in tegenstelling tot de voorspelling van de dierenarts). Alles om maar te weten hoeveel pups we kunnen verwachten. Het is maar moeilijk om dat niet te weten tot het moment dat de bevalling daar is...

Ziyze eet goed, maar er wordt door haar - net als haar moeder - nu natuurlijk wel geëist dat er wat lekkers doorheen gaat. Kale brokken zijn nu even niet goed genoeg. Ze vermaakt zich tijdens de wandelingen uitstekend. Alles wel wat rustiger dan ik van haar gewend ben, maar flink zwemmen om de bal te gaan halen is nog steeds een feest. Ze gaat na het terugbrengen ook gelijk weer het water in. Grappig, alsof ze haar lijf zo lekker koel wil houden. Ook thuis is er nu televisie in de tuin. Een volière is toch wel zo mooi voor de meiden. Vooral Ziyze heb ik daar een groot plezier mee gedaan... en mezelf ook natuurlijk !

Ziyze is drachtig...!

echo Ziyze 7-7-2010Vandaag hebben we een echo gedaan bij Ziyze. Toch weer zo'n spannend iets. De veranderingen in haar gedrag, deed me wel vermoeden dat ze pups draagt, maar helemaal zeker weten doe je het pas als middels het echoapparaat pups zijn te zien. Een afpraak met de dierenarts werd gemaakt... Eenmaal daar spraken we nog het een en ander door over hoe het het met het nest van Catou was verlopen, hoe oud Ziyze nu is, de lengte van deze dracht en of ik al wat aan Ziyze gemerkt had. Daarna hebben de dierenarts en ik haar samen ondersteboven op de tafel gelegd. Ziyze liet het allemaal zo makkelijk over zich heen komen. Ze heeft heel braaf de hele tijd rustig gelegen, zodat wij haar buikje goed konden bekijken...
Al gelijk was de eerste pup gevonden. Het is heel moelijk te zien hoeveel pups Ziyze draagt. We hebben er 4 kunnen tellen, maar dit zegt eigenlijk heel weinig. Jammer genoeg was de blaas van Ziyze wat vol (ze was toch echt even daarvoor nog uitgelaten), waardoor het kan zijn dat daarachter nog pups 'verstopt' zaten. De dierenarts gaf dan ook aan dat we vermoedelijk tussen de 4 en de 9 pups mogen verwachten. Dat wordt dus nog nagelbijten de komende tijd voor degenen die op de wachtlijst staan. Blij zijn we in ieder geval dat we kloppende hartjes hebben kunnen zien. Dat is toch wel het belangrijkste ! Rechts een foto van de echo, waarop je een pup mooi duidelijk in beeld ziet. Klik op de afbeelding voor een vergroting. 
Het échte aftellen kan nu dus beginnen. De pups worden rond 8-8 verwacht. Natuurlijk wordt ook deze keer een dagboek bijgehouden. Klik hier om alle nieuwtjes te volgen.

Ziyze is gedekt !

Op donderdag 3 juni vond de progesteronbepaling plaats. Deze was toen 3,9. Omdat Ziyze toen al duidelijk bereidt was, heb ik nog 48 uur gewacht en zijn we - precies zoals gepland - op zaterdag 5 juni naar Diepenheim afgereisd voor een rendez-vous met Ludas. Voor de zekerheid hebben we dit maandagavond 7 juni nog een keer herhaald. Beide keren een geslaagde dekking, waarbij het paar zeker een kwartier gekoppeld heeft gestaan. Dan begint nu het aftellen naar de echo, die we vanaf 28 dagen dracht kunnen maken bij de dierenarts. De echo zal waarschijnlijk op 6 juli worden gedaan.

De geboorte zal - als alles goed gaat - rond 8 augustus plaatsvinden en de pups zullen mamma en de roedel hier in de laatste week van september mogen verlaten.

Ziyze is loops...!

Heel wat later dan eigenlijk verwacht, maar nu is het dan zover. De loopsheid van Ziyze is begonnen op 25 mei 2010. Rond 5 juni zal de dekking naar verwachting plaatsvinden, maar natuurlijk doen we dit naar aanleiding van een progesteronbepaling. Zodra de dekking heeft plaatsgevonden wordt het hier op de site gemeld. Dan begint het aftellen naar de echo, die we vanaf 28 dagen dracht kunnen maken bij de dierenarts. Spannend!

De pups worden verwacht in dezelfde periode als het nestje van Catou van vorig jaar. De geboorte zal (hopelijk) rond 7 augustus plaatsvinden en de pups zullen mamma en de roedel hier in de laatste week van september mogen verlaten.

Hier op de pups pagina is alle info over het nestje en de combinatie te vinden.