Voor de zekerheid
Dinsdagavond zouden Lies, de eigenaresse van Bercsi, en ik elkaar ontmoeten bij een wederzijdse vriendin. Ook Jinke is een Vizsla Draadhaarfan bij uitstek en eigenaresse van Catou's moeder. Haar tuin werd beschikbaar gesteld voor een tweede (voor-de-zekerheid-)dekking. Maar ook dit ging niet vanzelf. Bercsi was teveel afgeleid en Catou maakte te weinig avances. Dit zou niet gaan lukken. Er werd besloten achter Lies aan te rijden, richting Brabant. Om 23:00 werden de twee opnieuw bij elkaar gezet voor een (bijna) nachtelijk avontuur. Na veel gedartel was het opnieuw raak. Deze keer ging het iets makkelijker, maar niet wat het aantal decibellen betreft. Catou liet weer van zich horen.
De koppeling duurde ruim een half uur en wat krijgt een mens kramp wanneer je zolang opnieuw op je knieën de 'situatie' wil ondersteunen! Het lijkt een nog geslaagdere dekking te zijn geweest dan de eerste en we hebben dan ook goede hoop over vier weken goed nieuws te kunnen melden. Het aftellen naar de echo is begonnen (zie ook links op de pagina). Ondertussen zal ik hier geregeld de eventuele veranderingen in Catou's gedrag beschrijven...