Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Het waren drukke weken. Een drietal puppen bleef hier iets langer en dan ben je als fokker erg druk met socialiseren. Ze moeten immers van alles ook alleen ervaren. Maar ook genoten we van lange wandelingen. In het bezit van een echte hondenbuggy... :)..kan je alle kanten uit. Heerlijk op pad. Geweldig. En wat hebben Julia, Evert en Eaukje ook tussendoor lekker geslapen in het ding op wielen.
Het leverde ook prachtige plaatjes op van een roedel van 8 honden: 4 Teckeltjes en 4 Vizsla's.
Lang last van het "lege nest syndroom" hebben we niet gehad, want toen kondigden de pups van Ziyze en Solo zich al aan. Daarom kwamen we er even niet aan toe om eerder het laatste bericht in dit dagboek te plaatsen.
Met alle pups gaat het uitstekend. Volop wordt genoten van het nieuwe eigenwijze huisgenootje. Zo ook hier, waar Eaukje de roedel heeft aangevuld. Zij en Tess kunnen het super vinden samen.
Hieronder nog een paar foto's van de laatste weken met de Teckeltjes. Natuurlijk is nog een laatste album toegevoegd waar nog meer kan worden nagenoten...

Alweer 7,5 week oud. Nog even compleet....
Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze, paars, geel en rood. Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!
En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):

De afgelopen week al foto's in het album geplaatst van de eerste kennismaking met de tuin. Maarja... als dan het zonnetje gaat schijnen kan ik de verleiding niet weerstaan om weer met de camera naar buiten te gaan. Alleen dan nog de tijd vinden het te verwerken op de website. Hoewel de pups nu dus net 6 weken oud zijn, staan hieronder nog wat mooie plaatjes van vorige week én in het fotoalbum "5 weken oud" van dit nestje nog meer plaatje met de naam "Deel II".

Ruim 5 weken alweer. De tijd is voorbij gevlogen. Er wordt steeds meer gestoeid en dat geeft nu al aardig wat decibellen... Dat bestaat dan soms uit een grommetje, maar vooral ook af en toe luid gepiep... als de bewuste broer of zus het oortje, pootje of snuitje van het slachtoffer niet tijdig loslaat. Wandelen gaat al heel wat beter en de drempel kunnen ze met gemak (nou ja...) over en dus wordt de tuin al goed verkend. Tess speelt heel leuk met haar kinders en geeft hier en daar natuurlijk ook een lesje communicatie.
In de fotoalbums staan nieuwe foto's (ook in die van week 4 al een tijdje) en daarvan hebben we weer de mooiste ook hieronder gezet. Viel overigens weer niet mee om scherpe foto's te maken. Het is nogal een beweeglijk stel...

Op de valreep, want morgen is het stel alweer 4 weken oud. En eigenlijk is de traditie de twee serie foto's te maken met de leeftijd van 3 weken. Maar stiekem ook wel beter met deze mini's, want ze veranderen elke dag. Dat maakt dat nu op de foto's goed de verschillen te zien zijn. Allemaal zijn ze anders. Allemaal individuutjes. Ook worden de verschillen in karakter langzaam duidelijk.
Sinds een paar dagen wordt er al buiten de werpkist gewandeld. Een hele belevenis voor hen. Ze reageren steeds meer op mij. Er wordt flink gekwispeld als ze geaaid worden. Zo grappig. Ook speelgoed wordt nu opgemerkt en een aantal vinden het ook al heel leuk om in broertjes en zusjes te happen. Het stoeien is begonnen. Het zijn echte hondjes aan het worden...! 
En dan de foto's... Op volgorde van geboorte. Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze, paars, geel en rood. Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!


En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):

Drie weken oud zijn ze morgen alweer. Er wordt al flink in elkaar gehapt en je ziet het stel duidelijk reageren op geluiden. Er wordt al stoer op vier poten - weliswaar wat wankel - gehobbeld. Ze hebben ondertussen ook hun eerste ontworming gehad en begin vorige week hebben we de nageltjes ook even gekortwiekt.
In de fotoalbums staan nieuwe foto's en daarvan hebben we de mooiste ook hieronder gezet. De pups worden met de dag mooier..!

Ook met ons eerste Teckel-nestje gaan we weer proberen om 7 kinders van Tess om de paar weken te portretteren. Hier en daar gaan er al wat oogjes open. Dat is op de pasfoto's niet echt te zien, maar in het nieuwe album wel! Klik hier om naar het fotoalbum te gaan en vervolgens naar nestjes. Maar hier in het dagboek dan eerst het voorstelrondje. Mag ik u even voorstellen aan de vier meisjes en de drie jongens. Op volgorde van geboorte. Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze, paars, geel en rood. Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!


En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):

De pups van Tess en Willem doen het uitstekend. Precies zoals we pa en ma ook kennen liggen een aantal met regelmaat ondersteboven heerlijk uit te buiken. Tess doet hieraan gezellig mee. Het maakt voor de pups niet uit; die weten de melkbar toch wel te vinden. Dagelijks houden we nog steeds de groeitabel bij. Na een week waren ze allemaal (sommigen nagenoeg) in gewicht verdubbeld. Een tevreden stel dus.
Tegenwoordig wil de Raad van Beheer (die de stambomen uitgeeft) al binnen 10 dagen na de geboorte de namen weten van de pups, zoals ze op de stamboom vermeld zullen gaan worden. Voor ons E-nestje kozen we deze namen:

De jongens: Earnie, Everet en Elwood.
De meisjes: Eulah, Eauphélie, Eaukje en Ebeltje.
Maar.... wie nou precies wie is... dat weten we pas over een week of 6!
In het eerste album van de pups zijn nog wat nieuwe plaatjes toegevoegd. Ook staan de eerste pasfoto's nog op het programma, maar eerst nog even de onderstaande plaatjes uitgelicht.... die geen woorden nodig hebben....

In de nacht van woensdag op donderdag werd om 1:15 de eerste pup geboren. Om 8:50 werd de laatste pup geboren. In totaal zijn Tess en Willem de trotse ouders geworden van 7 prachtige Teckel pups. Het zijn 3 reutjes en 4 teefjes. Het gaat uitstekend met het hele stel. Tess is een fantastisch zorgzaam moedertje. Ze doet het allemaal geweldig goed.

De webcam kan al gevolgd worden en de groeitabel is gepubliceerd en wordt dagelijks bijgehouden. En ook de eerste foto's kunnen hier bekeken worden...

Nog geen écht nieuws te melden, want tekenen van een naderende bevalling zijn er nog niet. Tess houdt zich uitstekend. Gaat gewoon nog lekker mee wandelen en kan er een enkele keer zelfs nog een sprintje uitgooien. Haar buikje is nu wel erg groot geworden. Zit ook duidelijk wel in de weg. Naast de wandelingen worden de dagen gevuld met afwisselend het bewaken van de bank en het bewaken van de tuin. Ook wordt er natuurlijk indringend gestaard wanneer ik wat te eten heb gepakt. Bedelen mag eigenlijk niet, maar voor drachtige dames maken we graag een uitzondering. Het wordt nu wel heel spannend wanneer ze gaat beginnen. Ze heeft vandaag in ieder geval - uit eigen beweging - proefgelegen in de nieuwe werpkist. En jawel, die is goed bevonden!

Hieronder nog meer plaatjes van Tess (klik op één van de foto's voor de serie), die ook nog in haar fotoalbum gezet zijn, want daar stonden eigenlijk alleen foto's in van een héle jonge Tess.

Nog nooit zo'n rustig Teckeltje om me heen gehad. Nouja... ook niet altijd want - kennelijk door de hormonen - kan Tess zich heerlijk aanstellen op het moment en zucht, steunt en brult heel wat af. Allemaal wel vrolijke geluiden, die een aanzienlijk aantal decibellen halen. Buiten blijft ze nu sinds een aantal dagen echt wel erg in de buurt. Vorige week moest wel nog een haasje achterna gezeten worden. Die was al zeker 100 verder toen Tess ook (samen met twee héle stoute zussen) de achtervolging inzette. Geen schijn van kans, maar leuk dat dit was... Ze wist ook niet hoe snel ze weer terug moest komen, toen het echt een kansloze actie bleek. Ze zoekt op het moment - nog meer als anders - contact. Bij me liggen. Niet persé op schoot, maar wel liefst tegen me aan. Zo knus. En dus ook buiten blijft ze dichtbij. Vrouwtje moet in beeld blijven. Ook handig trouwens als één van de Vizsla meiden plaagt. Dat gebeurt nog steeds. Best jammer, want ik had gehoopt dat ze nu - in haar positie - wel wat meer van zich af zou bijten. Maar ze laat nog steeds op haar kop zitten. En dus werpt het vrouwtje zich maar op als boeman: "héé joh, zachtjes met dat kind..!"

Alweer 5 dagen geleden in een prachtig zonnetje nam ik deze foto van de mooie buik van Tess. Een buik die wel erg in de weg zit met springen. Veel hoogstes haalt ze niet meer, dus we moeten creatief zijn met oplossingen. Favoriete slaaphouding is nu wel op de rug geworden. Gisteren heb ik lang kunnen staren naar haar buik. Tess sliep , maar haar kinderen niet... Van alle kanten kleine pootjes die trappende bewegingen maken...