Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Zondagochtend vertrokken we richting Brabant. Vandaag moest het gaan gebeuren. We waren al vroeg vertrokken om nog te kunnen bijkletsen met een draadhaarfokker uit Engeland. Na heel wat Vizslapraat moest de dekking zo laat mogelijk in de middag gaan gebeuren. We kozen hiervoor, omdat het progesterongehalte de dag ervoor nog aan de lage kant was.

Bercsi en Catou vonden elkaar geweldig en de 'klik' was er. Er werd heel wat afgespeeld en het stel had duidelijk voorspel. Geweldig om te zien. Bercsi is een echte heer en maakte Catou het hof. Hij was maar wat voorzichtig en wilde zeker weten of het meisje bereid was. Na wat voorzichtige pogingen, werd het menens. Helaas ging het even mis en Bersci 'schoot mis', zogezegd. Jammer.

De gastheer- en vrouw vroegen me te blijven slapen en ik besloot hierop in te gaan om de volgende ochtend nog een poging te doen. Aan het einde van de ochtend werden 'paps en mams' opnieuw bij elkaar gelaten. Na wat spel, werd een meer ongeduldige Catou bestegen. En na enkele pogingen was het raak. Van te voren had ik flink wat gelezen over hoe dit alles in zijn werk zou gaan en eerder een dekking van een ander ras meegemaakt. Het was mij dan ook bekend dat veel teven (de eerste keer) het koppelen erg pijnlijk vinden en schrikken. Bij Catou duidelijk ook het geval en dat heeft ze goed laten horen. Niet leuk om je teefje zo te horen en dit is dan ook zeker een minder leuke kant van het gebeuren, maar ik was erop voorbereid. Op mijn knieën in het gras heb ik Catou de gehele tijd ondertsteund. Vooral om te voorkomen dat ze in paniek zich zou proberen los te maken. Dit kan dan (ernstige) schade tot gevolg hebben en je wilt het zekere voor het onzekere nemen. 

Ruim 20 minuten heeft het stel gekoppeld gestaan. Bercsi alsmaar rustig en kalm en Catou nog steeds morrend. Eenmaal los waren beiden één en al uitbundigheid. Catou wilde direct erna naar Kyra en liet eenmaal binnen op een jolige manier opnieuw van zich horen. Wat een ontlading! De hondendames in huis was het geluid buiten niet ontgaan en zij zaten dan ook vol spanning achter de deur te wachten, waar Catou weer werd verwelkomd.

Het was een intense dag, erg vermoeiend, best emotioneel, maar we zijn blij dat het gelukt is.

Morgen meer...