"Honden liegen nooit over liefde." - Mike Del Ross

Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Vizsla Draadhaar... de jachthond met vele gezichten...

Glenda, Dylle, Gündi, Leentje, Maudszen, Soof, Tess, Unique en Ysa...

Menu

Wie is online

We have 59 guests and no members online

Kwalificaties Glenda en Gündi in Denemarken tijdens EuropaCup...!

2017 denmark teamWe kunnen terugkijken op een prachtig evenement met 8 deelnemende landen en 10 teams voor de open klasse. Het werk vóór het schot had daarin de hoofdrol. We maakten deel uit van de Nederlandse afvaardiging en het team eindigde op de 6e plaats. Gezien het deelnemersveld iets om trots op te zijn! 
Voor Nederland werden de volgende kwalificaties behaald:
Quodian's Cayenne - Lies van Essen – Zeer Goed
Quodian's Rivella – Monique van Rozendaal – 3e Zeer Goed
Fényes Varázs Glenda – Yvette Hoorman - Zeer Goed

In de Derby deden 7 teams mee. Daar eindigde het Nederlandse team op de 4e plaats.
Voor Nederland was er één kwalificatie:
Quodijin’s Gündi – Yvette Hoorman – 2e Uitmuntend.

2017 denmark3

Op donderdagavond 21 september 2017 was het informele ontmoetingsmoment met ale teams en de organisatie. Daar kregen we een eenvoudige, maar zeer smakelijk maaltijd. Erg passend bij de oorsprong van ons zo geliefde ras. Namelijk Goulash. Hierna was het tijd voor de loting. Een flinke klus met logistieke vraagstukken om op te lossen. De Nederlandse afvaardiging werd verdeeld over twee groepen. Daarna was het alweer tijd om naar ons Bed&Breakfast te gaan. Vroeg naar bed, want de volgende ochtend zou de openingsceremonie rond 8:00 starten.


Op de eerste dag van de EuropaCup zouden Glenda en ik als tweede van start gaan. We hadden het geluk dat onze groep in een perfect veld met redelijk goede wind en ideale groenbemester kon wedstrijden. Glenda mocht als 2e van start gaan. Haar loop was mooi breed en ze maakte prima slagen op de wind. Helaas kwam ze een haas tegen, die ze letterlijk een duwtje gaf. Dan wordt de verleiding te groot om het volledig te respecteren, maar binnen 20 meter kon ik haar afstoppen en dat was voldoende om door te mogen gaan. Hoewel een echt hoge kwalificatie er toen al niet meer inzat. Vooraf was de deelnemers verteld dat de honden absoluut niet in bosschages mochten jagen. Enkel op het open veld. Mocht dit toch gebeuren, dan zou dit tot diskwalificering kunnen leiden. De handlers moesten zorgen dit onder controle te hebben. En daarop handelde ik uiteindelijk te veel. Glenda jaagde tot de bosrand, maar bij één slag liet ze een paar meter liggen. Bij de volgende neigde ze door te lopen het bos in en een enkel fluitsignaal weerhield haar daarvan, maar maakte ook dat ze van de wind af draaide en een slag terug maakte. Precies daar zat ‘onze’ patrijs en hoewel ze tekende voordat hij vloog, kon ze niet tot voorstaan komen. Helaas. Achteraf weet je dan precies wat fout is gegaan en kan je het ook deels wijten aan pech. Jammer is het dat het dan zo afloopt, maar evengoed was ik erg tevreden over hoe Glenda had gewerkt.
Alle honden in onze groep hadden kans gehad op wild. Enkele solitaire patrijzen, maar vooral een meewerkend koppeltje patrijzen, die steeds weer inviel zorgden ervoor dat er aardig wat punten in onze groep gemaakt konden worden, waaronder ook door Monique met Lola (Rivella) !

2017 denmark2De tweede dag  van de Europacup was het tijd voor de derby. Helaas zaten de overige deelnemende Nederlanders in de tweede groep, maar ondertussen ken je de meeste andere deelnemers wel en ook Michael en Ingelise bleven (zonder deel te nemen) ook bij deze groep. Nog steeds heel gezellig dus. Als zesde waren we aan de beurt. Op de plaats van bestemming werd medegedeeld dat iedereen zijn hond uit de auto moest halen en dat we gezamenlijk het veld ingingen. Voor ons heel bijzonder, want zo wordt er niet gewedstrijd in Nederland. Voor de Denen en de Britten (en wellicht ook anderen) is deze vorm wel heel gebruikelijk. Prachtig om met een groep met enkel Vizsla’s en mensen met eenzelfde doel door de velden te trekken. Op deze wijze is ook goed te zien wat de andere combinaties doen.  Ook vond ik het wel een uidaging om Gündi redelijk rustig te houden. Je wil niet dat ze al haar energie verspilt voordat ze aan de beurt is.
Nummer 4 liep er een klucht patrijzen uit en was daarmee helaas klaar. Vervolgens was een dame van het Zweedse team aan de beurt. Haar hond maakte een prachtig punt op een klucht patrijzen. Dat gebeurde nog steeds hetzelfde veld als waar het zojuist mis was gegaan. Nog geen honderd meter verderop kwam haar hond weer tot voorstaan. Opnieuw een klucht! Vervolgens sprong een vierde klucht terwijl de hond aan de andere zijde van het veld joeg. Ook de veldbegeleider was compleet verbaasd over dit aantal. We dachten te hebben gezien waar één klucht weer was ingevallen. Dat werd het doel om op te werken. We liepen terug naar het begin van het veld en schoven een stuk op. Opnieuw grasland. En daar mochten wij starten. Wat liet Gündi weer een volwassen beeld zien. Genieten is dat. Zonder veel aanwijzing nam ze bijna de gehele breedte van het veld. De perfecte wind zorgde dat ze mooie diepe slagen maakte. Vanwege de glooiing van het veld moest ik hier en daar even sprinten om haar in beeld te houden. Hoewel mijn doel was rechts uit te komen, had Gündi een heel ander plan. Zij had meer de focus op links. En daar zou het ook gebeuren. Na een minuut of 8 stond Gündi voor. Met een nog wat beweeglijke staart. Ze trok nog wat aan en eenmaal bij haar stond ze vol overtuiging voor. Samen hebben we vervolgens nog drie meter het wild benaderd. Toen sprong een klucht wilde patrijzen. Een prachtig punt! Mij werd verteld dat de beheerstheid en overtuiging waarmee Gündi dit deed iets is wat zelfs veel ervaren honden niet lukt. Voor ons een nieuwe ervaring, want patrijzen hebben we in Nederland nog niet gezien en in het buitenland waren het steeds uitgezette exemplaren. Nog nooit hadden we mogen werken op een klucht - van zeker 12 - wilde patrijzen. In ons geval werd de loop nu beëindigd. Ze wilden proberen ook de andere honden nog onder wild te brengen, dus Gündi mocht aan het einde van de dag haar laatste 6 minuten uitlopen. Daar was wel te merken dat de batterij leeg raakte. Maar de keurmeester had genoeg gezien. Hij beloonde Gündi’s werk met een  2e Excellent! Bij de eindceremonie bleek Gündi ook nog de beste Vizsla Draadhaar teef in de derby!

De derde en laatste dag in Denemarken zouden we pas als 9e aan de beurt zijn. We kregen een bietenveld. Daar wist Glenda wel raad mee. Duidelijk was te zien dat niet alle andere honden ervaring hebben om hierin te lopen. De meeste hadden daar toch wel wat moeite mee. Glenda’s eerste loop duurde al 15 minuten, maar we kwamen geen wild tegen, anders dan het enorme hert dat vertrok vlak voor onze neus.

2017 denmark4

  

De keurmeester wilde Glenda terug zien. Met slechts één andere hond ertussen mocht  Glenda weer starten. Opnieuw jaagde ze 10 minuten vol passie, toen ze eindelijk een fazant tegenkwam. Resoluut kwam ze tot voorstaan en zette de hen goed vast. Rustig kon ik bij haar komen en samen toonden we het wild. Daar moest gelijk het verplichte apport worden gedaan. De keurmeester haalde een koude fazant uit zijn tas en wierp deze op, terwijl hij een schot loste. En daar was Glenda weer veel te gretig. De adrenaline is dan zo hoog opgelopen dat ze het – hoewel ze beter weet – toch insprong. Helaas troffen we een keurmeester die hier erg streng op was. Hoewel een Excellente loop en punt, werd het eindoordeel dan toch een Zeer Goed. Zonde, maar natuurlijk zijn we nog steeds erg gelukkig met het commentaar en de kwalificatie.

Het was een prachtig, sportief en gezellig weekend en we kijken nu al uit naar volgend jaar wanneer het weer in Hongarije gehouden  zal worden !!