"In order to really enjoy a dog, one doesn't merely try to train him to be semi human. The point of it is to open oneself to the possibility of becoming partly a dog." - Edward Hoagland

Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Vizsla Draadhaar... de jachthond met vele gezichten...

Glenda, Dylle, Gündi, Leentje, Maudszen, Soof, Tess, Unique en Ysa...

Menu

Wie is online

We have 42 guests and no members online

Examen ringtraining bij HSV de Brandersstad

En toen werd het dinsdag 30 juni. De dag dat wij moesten laten zien, wat we allemaal hebben opgestoken tijdens alle ringtrainingen. Het verzoek was om, tijdens dit examen, alles net te doen, alsof we ‘echt’ naar een show gingen. Speldje voor een ringnummer mee, borsteltje in de tas en nog even snel de oortjes schoonmaken, alvorens in de auto te stappen. Natuurlijk niet het showlijntje vergeten en uiteraard wat hondensnoepjes mee, om het onszelf wat gemakkelijker te maken. Je wilt immers wel de volle aandacht van je hond.
Om even voor 7 uur kwamen we aan bij de hondenschool. Eerst werd iedereen naar binnen gedirigeerd, alwaar je je ringnummer op moest halen. Daar kregen we ook gelijk twee pasfotootjes van ons hondje mee. Da’s alvast erg leuk.
Er waren 31 deelnemers ingeschreven. Erg jammer wel, dat er 4 mensen niet zijn gekomen, of hebben afgemeld. Niet alleen is dit toch wel jammer voor de vrijwilligers, die zich voor de trainingen en deze avond hebben ingezet, maar zij hebben vooral een voortreffelijk georganiseerd evenement gemist. De keurmeesters deze avond waren mevrouw Drs. A.Beenen-Sluyters en mevrouw J. Bode - van de Meeberg. Helaas heeft de laatstgenoemde afgemeld, waardoor de organisatie op zoek moest naar een vervanger. Deze werd gevonden in de persoon van de heer Rob Douma Het grappige was wel dat hij aan de telefoon niet had begrepen, waarvoor zijn hulp precies nodig was. Hij was dan ook informeel gekleed en excuseerde zich daar later voor. Dat was wat mij betreft niet nodig. Het was juist leuk een keurmeester eens in korte broek en op blote voeten in de ring te zien!
Na het aanmelden maar even een rondje warmlopen in de ring en, in ons geval, de Teckel maar even op de tafel zetten. En zo probeer je de kleine viervoeter alvast duidelijk te maken wat vanavond de bedoeling is. Nu maar hopen dat ze nog weet wat van haar verwacht wordt. De show begon met de junior Handling. Altijd heel leuk om jonge mensen zo actief bezig te zien met een hond.
Vervolgens was het de beurt aan de groep waar wij bij ingedeeld waren; de beginnersgroep I. Om te beginnen, na het betreden van de ring, een rondje met alle deelnemers uit de groep. Als derde (van de drie) mochten wij ons individueel laten zien. Ik zeg ‘wij’, want het ging er bij deze show niet zozeer om hoe mooi de hond is, maar hoe de handler de hond voorbracht.
Eerst op de tafel. Natuurlijk doet een snoepje wonderen en Tess liet zich goed betasten. Ook de tandjes laten zien ging probleemloos. Goed…, weer op de grond. Nu was het tijd de verschillende figuren te lopen. Eerst een rondje. Toen recht op en neer en als besluit een driehoek. Wat al weken goed ging, ging vanavond een beetje mis. Tess besloot dat het toch wel erg leuk is, het lijntje in de bek te nemen en triomfantelijk mee te lopen. Maar dat is dus niet de bedoeling. ‘Los! Grom…‘en gelijk weer ‘braaf’, want mevrouwtje liet ook los en na een paar keer corrigeren (het blijft een Teckel) liep ze keurig mee. Tot slot nog even mooi staan, terwijl beide keurmeesters oordeelden over wat zij zagen. Het blijven staan, ging niet geheel probleemloos. Valt ook niet mee om op zo’n warme dag niet door je hoefjes te zakken. Al met al, verlieten we hierna niet helemaal tevreden de ring. Het ging minder als tijdens (de meeste!) trainingen.
Na ons werden nog drie groepen gekeurd: de beginnersgroep II, en de gevorderde en vergevorderde. Tijdens de keuringen werd genoten van het kijken naar de honden er werd er vanzelfsprekend heel wat afgekletst. Een gezellige sfeer, heerlijk weer en verwennerij met snacks. De kaassoufflé smaakte voortreffelijk!
De honden werden ondertussen nog niet geplaatst. Dat werd bewaard tot het einde van de avond. De organisatie hield het spannend. Aan het einde van alle keuringen werden in dezelfde volgorde alle honden groepsgewijs weer in de ring opgeroepen. Tot mijn verbazing werden Tess en ik, in onze groep, als eerste geplaatst. En dat terwijl deze handler dacht dat we het een beetje verprutst hadden, maar met 88 punten en positieve opmerkingen van de keurmeesters, hadden we het toch wel goed gedaan. Met een beker, een diploma en twee tassen van sponsoren, verlieten we erg trots de ring. Daar stond Anneke ons op te wachten om ons nog meer te verwennen. Een zak snoep en een speeltje voor de hond (wat hier thuis verdeeld moet worden door vier en dat werd door de meiden erg op prijs gesteld!) werd ons overhandigd. Zo leuk!
tess_examen_ringtraining.jpg
Aan het einde van de avond was het tijd voor de tombola. Eerder op de avond had ik al een blik geworpen op de tafel met te winnen prijzen. Jeetje, wat een verzameling! Onvoorstelbaar hoe de organisatie zoveel cadeaus beschikbaar heeft kunnen stellen. Geweldig! Er waren heel wat lootjes verkocht en gezien het aantal prijzen ging ook vrijwel iedereen met wat leuks naar huis. Ook wij vielen in de prijzen. Een verrassingspakket (wat thuisgekomen bleek te zijn; wat snacks en zo’n gevlochten speeltje, die altijd op de bar te vinden zijn. En echte aanrader trouwens!) en een doosje met een (wijn)flesopener en een wijndop. En laat ik die nou net goed kunnen gebruiken.
Een Bouviereigenaresse riep ineens dat zij toch wel graag die (immens) grote knuffel wilde hebben die aan de muur hing. Een ding van ruim 1,5 meter hoog en volgens mij gebaseerd op een Walt Disney film over insecten. Anneke vroeg vervolgens welk nummer zij dan had. Daarna deed zij een greep in de ton met nummers. En tot ieders verbazing, behalve die van Anneke zelf, trok ze ook daadwerkelijk dát nummer!!! Enfin, weer een blije deelnemer.
De tombola had nog eindeloos kunnen doorgaan, maar even voor 11 uur werd besloten te stoppen. Nog even helpen met opruimen en om 23:15 stapten we dan in de auto op weg naar huis. Met een heel moe Teckeltje achterin en een heel blij gevoel over de voorbije avond. Wat hebben de vrijwilligers van de Brandersstad uitgepakt deze avond. In één woord geweldig! Aan iedereen die een bijdrage heeft geleverd; Dank je wel! En natuurlijk vooral en met name voor Hans en Anneke. Dank jullie wel voor alle gezellige avonden/trainingen, alle wijze lessen en bruikbare tips en natuurlijk deze fantastische afsluiting.