Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

We zijn alweer een ruime week verder nadat de laatste foto genomen is. Hieronder is weer wat te vergelijken. De linkerfoto is genomen op 23 februari van vandaag op 2 maart is de rechterfoto genomen. Ze wordt duidelijk tonnetje rond, en dat terwijl Catou nog zeker twee weken te gaan heeft. Ze staat wat ver gestrekt, maar het verschil moge duidelijk zijn!

 


























Het maken van de foto's ging vandaag wat gehaast. Door het vergeten van het opladen van de batterijen, drong de tijd en dat is misschien wel te zien aan de kwaliteit.
Het leek vandaag wel lente. De honden genoten allemaal van de overgelopen sloten. Vooral de 'jeugd' Duna en Lany hebben veel plezier gehad met het ontdekken hiervan. Klik maar op de afbeelding van de twee zusjes voor een grotere weergave. Bijkomend voordeel voor ons is dat het water in de Broekpolder zo (bijna absurd) schoon is, dat de honden helemaal opgefrist mee naar huis gaan.
Vandaag was het even schrikken tijdens de wandeling. Na een week nagenoeg dezelfde route te hebben gewandeld, weken Saskia en ik hier vandaag vanaf. En dat had logeetje Báró niet in de gaten. En op mijn beurt had ik dat niet in de gaten. Het fluitje bereikte hem niet. Saskia heeft vervolgens een route gelopen, waar Baro uit zou moeten komen en ik snelde me in de richting van de welbekende route. Tjee, wat is hij geschrokken, maar na een minuut of 15 en veel gefluit later waren we herenigd. Hij was slim genoeg terug te komen lopen over het pad. Even later hadden we Saskia en consorten ook weer gevonden.
Omdat ik almaar aan het fluiten was geweest, had Catou niet in de gaten dat dit signaal ook wel eens voor haar bedoeld kon zijn. Zij had het reuze druk met fazanten zoeken. Ver in het veld zag ik de één na de ander opgaan. Weten waar Catou uithing was dus niet zo moeilijk. Op een gegeven moment vond ze het tijd om terug te komen. Maar ze was zo opgegaan in haar spel dat ze al piepend het veld uitkwam. 'Waar is het vrouwtje nou toch?'. Na hard roepen had ze in de gaten waar ik was. Al klagend rende ze op mij af. 'Dat was toch niet de bedoeling geweest om zo lang bij het vrouwtje weg te zijn.' Zo, we waren weer compleet. Zo'n hectische wandeling heb ik in tijden niet meegemaakt en zeker niet met mijn eigen honden, maar je hebt van die dagen...
Op de hondenschool werd ik nog gewaarschuwd dat teven tijdens de dracht en na een nest hun passie kunnen verliezen. Nou, dit verhaal lezend, bent u er ook vast van overtuigd dat dit niet het geval zal zijn. Catou is op dit moment alleen maar fanatieker aan het worden.

De werpkist staat klaar. Dat was weer even een klus, want het betreft weer ouderwets handwerk. Maar het is gelukt. Met dank ook aan Jinke, die een matrasje beschikbaar heeft gesteld, dat gelukkiger wijze precies past. Het zal de aanstaande moeder en pups niet aan comfort ontbreken. Nu alleen nog een warmtelamp erboven en alles is in kannen en kruiken.

Een ander projectje waar nog aan gewerkt wordt is de aansluiting van een webcam. Een paar beelden per minuut, is niet zo leuk als een constante verbinding, maar daar zitten dan ook wel wat haken en ogen aan. Het is al wel gelukt, maar dan is er slechts 5 minuten lang verbinding. Met een beetje geluk is dit straks vrijwel continu. Een duidelijk link zal dan natuurlijk aan de website worden toegevoegd.